متن دعاي وداع امام سجاد (ع) با ماه مبارک رمضان
تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۷۹۴۴۲۱
خبرگزاري آريا - پيامبر گرامي اسلام نيز در فضيلت ماه رمضان ميفرمايد: «ماه رمضان، ماه خدا و ماه مغفرت است».
به گزارش گروه فضاي مجازيخبرگزاري ميزان؛ ماه مهماني خدا، ماه آمرزش و پاکي از پليدي هاست. از اين رو، امام سجاد عليه السلام در وداع با اين ماه مبارک ميفرمايد: «درود بر تواي همسايهاي که دلها بر اثر عبادت و بندگي در آن نرم و فروتن گرديد و گناهان بر اثر آمرزش و عفو خداي بزرگ در آن کم شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پيامبر گرامي اسلام نيز در فضيلت ماه رمضان ميفرمايد: «ماه رمضان، ماه خدا و ماه مغفرت است».
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ:
و از دعاي آن حضرت (ع) به وقت در وداع ماه رمضان:
اللَّهُمَّ يَا مَنْ لَا يَرْغَبُ فِي الْجَزَاءِ وَ يَا مَنْ لَا يَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ وَ يَا مَنْ لَا يُکَافِئُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ. مِنَّتُکَ ابْتِدَاءٌ، وَ عَفْوُکَ تَفَضُّلٌ، وَ عُقُوبَتُکَ عَدْلٌ، وَ قَضَاؤُکَ خِيَرَةٌ إِنْ أَعْطَيْتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَکَ بِمَنٍّ، وَ إِنْ مَنَعْتَ لَمْ يَکُنْ مَنْعُکَ تَعَدِّياً.
اي خدايي که در برابر احسان به بندگان پاداش نخواهي، و از عطا و بخشش پشيمان نميگردي،اي کسي که مزد بنده خود را بيش از عمل او ميدهي، نعمتت بياستحقاق به بندگان رسد، و عفوت تفضل، و مجازاتت عدالت، و قضايت عين خير است. اگر بخشش کني عطايت را به منّت آلوده نکني، و اگر عنايت نکني از باب ستم نيست.
تَشْکُرُ مَنْ شَکَرَکَ وَ أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُکْرَکَ. وَ تُکَافِئُ مَنْ حَمِدَکَ وَ أَنْتَ عَلَّمْتَهُ حَمْدَکَ. تَسْتُرُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ، وَ تَجُودُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ مَنَعْتَهُ، وَ کِلَاهُمَا أَهْلٌ مِنْکَ لِلْفَضِيحَةِ وَ الْمَنْعِ غَيْرَ أَنَّکَ بَنَيْتَ أَفْعَالَکَ عَلَى التَّفَضُّلِ، وَ أَجْرَيْتَ قُدْرَتَکَ عَلَى التَّجَاوُزِ. وَ تَلَقَّيْتَ مَنْ عَصَاکَ بِالْحِلْمِ، وَ أَمْهَلْتَ مَنْ قَصَدَ لِنَفْسِهِ بِالظُّلْمِ، تَسْتَنْظِرُهُمْ بِأَنَاتِکَ إِلَى الْإِنَابَةِ، وَ تَتْرُکُ مُعَاجَلَتَهُمْ إِلَى التَّوْبَةِ لِکَيْلَا يَهْلِکَ عَلَيْکَ هَالِکُهُمْ، وَ لَا يَشْقَى بِنِعْمَتِکَ شَقِيُّهُمْ إِلَّا عَنْ طُولِ الْإِعْذَارِ إِلَيْهِ، وَ بَعْدَ تَرَادُفِ الْحُجَّةِ عَلَيْهِ، کَرَماً مِنْ عَفْوِکَ يَا کَرِيمُ، وَ عَائِدَةً مِنْ عَطْفِکَ يَا حَلِيمُ.
آن که تو را شکر کند شکرش کني، در صورتي که خودت آن شکر را به او الهام فرمود: ي، و هر که تو را بستايد پاداشش ميدهي در حالي که آن ستايش را خودت به او تعليم کردي، پرده ميپوشي بر آن که اگر ميخواستي رسوايش ميکردي، و جود و کرم کني بر آن که اگر ميخواستي از وي دريغ ميکردي، در صورتي که هر دو مستحق رسوايي و دريغ تواند، امّا تو تمام امورت را براساس تفضل بنا نهادهاي، و قدرتت را بر آئين گذشت مقرّر کردهاي، و با آن که با تو به مخالفت برخاسته با بردباري روبرو ميشوي، و به آن که در حق خويش ستم کرده مهلت ميدهي، با صبر و بردباري خود مهلتشان ميدهي تا به حضرتت بازگردند، و در مؤاخذه عاصيان شتاب نميکني تا به توبه موفق شوند، تا هلاک شونده آنان بدون رضاي تو هلاک نشود، و تيره بختشان به نعمتت بدبخت نگردد مگر پس از قطع بهانه و بعد از اتمام حجت همه جانبه بر او، و اين همه بزرگواري و آقايي از عفو و گذشت توستاي بزرگوار، و بهرهاي است از محبتتاي بردبار.
أَنْتَ الَّذِي فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ، وَ سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ، وَ جَعَلْتَ عَلَى ذَلِکَ الْبَابِ دَلِيلًا مِنْ وَحْيِکَ لِئَلَّا يَضِلُّوا عَنْهُ، فَقُلْتَ- تَبَارَکَ اسْمُکَ-: «تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسى رَبُّکُمْ أَنْ يُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَيِّئاتِکُمْ وَ يُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ، نُورُهُمْ يَسْعى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ، يَقُولُونَ: رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا، وَ اغْفِرْ لَنا، إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ ذَلِکَ الْمَنْزِلِ بَعْدَ فَتْحِ الْبَابِ وَ إِقَامَةِ الدَّلِيلِ!
تويي که بر بندگانت دري به سوي بخشش خود باز کردهاي، و آن را باب توبه ناميدهاي، و بر آن درِ گشوده راهنمايي از وحي خود قرار دادهاي، تا آن را گم نکنند، پس خود - که نامت والا و مبارک است - فرمود: ي: «به سوي خدا توبه خالص و بيپيرايه آوريد، باشد که پروردگارتان گناهان شما را محو کند، و شما را داخل بهشتهايي نمايد که نهرها از زير آن روان است، در آن روزي که خداوند پيامبر خود و آنان را که به او ايمان آوردند خوار وذليل نميکند، درحالي که نورشان پيش رويشان و از جانب راستشان روان است ميگويند: خداوندا نورمان را کامل کن، و ما را مورد مغفرت قرار ده، که تو بر هر چيز توانايي». پس عذر کسي که از ورود به آن خانه غفلت کند پس از گشوده شدن در و به پا داشتن راهنما چه خواهد بود؟
وَ أَنْتَ الَّذِي زِدْتَ فِي السَّوْمِ عَلَى نَفْسِکَ لِعِبَادِکَ، تُرِيدُ رِبْحَهُمْ فِي مُتَاجَرَتِهِمْ لَکَ، وَ فَوْزَهُمْ بِالْوِفَادَةِ عَلَيْکَ، وَ الزِّيَادَةِ مِنْکَ، فَقُلْتَ- تَبَارَکَ اسْمُکَ وَ تَعَالَيْتَ-: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها، وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزى إِلَّا مِثْلَها». وَ قُلْتَ: «مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِي کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ، وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ» وَ قُلْتَ: «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً کَثِيرَةً» وَ مَا أَنْزَلْتَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ فِي الْقُرْآنِ مِنْ تَضَاعِيفِ الْحَسَنَاتِ. وَ أَنْتَ الَّذِي دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِکَ مِنْ غَيْبِکَ وَ تَرْغِيبِکَ الَّذِي فِيهِ حَظُّهُمْ عَلَى مَا لَوْ سَتَرْتَهُ عَنْهُمْ لَمْ تُدْرِکْهُ أَبْصَارُهُمْ، وَ لَمْ تَعِهِ أَسْمَاعُهُمْ، وَ لَمْ تَلْحَقْهُ أَوْهَامُهُمْ، فَقُلْتَ: «فَاذْکُرُونِي أَذْکُرْکُمْ، وَ اشْکُرُوا لِي وَ لا تَکْفُرُونِ» وَ قُلْتَ: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّکُمْ، وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِي لَشَدِيدٌ»؛ و ......
و تويي که در معامله با بندگانت بر عطاي خود افزودهاي، تا در اين تجارتشان از عنايت تو سود برند، و در حرکت کردن به جانب تو کامياب گردند، و از حضرتت بهرهاي افزون دريافت نمايند، به همين خاطر، تو خود - که نامت مبارک است و بس والايي - فرمود: ي: «هر کس که يک کار نيک کند ده برابر آن پاداش دارد، و هر کس يک کار بد کند جز به مانند کارش عقوبت نبيند»، و نيز فرمود: ي: «مثل آنان که اموالشان را در راه خدا انفاق ميکنند مانند دانهاي است که هفت خوشه رويانده، در هر خوشه صد دانه باشد، و خداوند براي هر که بخواهد آن را چند برابر کند»، و فرمود: ي: «کيست آن که به خداوند قرض الحسنه دهد تا خدا آن را چندين برابر سازد؟» و امثال و نظائر اين وعدهها که در قرآن درباره چند برابر کردن کارهاي نيک فرو فرستادهاي؛ و تويي آن خداوندي که با گفتار از غيب خود و به سبب ترغيبت که در برگيرنده سود ايشان است آنان را به چيزي راهنمايي فرمود:ي که اگر از آنان ميپوشاندي ديدگانشان درک نميکرد، و گوشهاشان فرانمي گرفت، و فکرشان به آن نميرسيد، چرا که فرمود: ي: «مرا ياد کنيد تا شما را ياد کنم، و مرا سپاس آوريد و کفران نورزيد»، و فرمود: ي: «هرآينه اگر شکر آريد شما را افزوني دهم، و اگر ناسپاسي کنيد همانا عذاب من شديد است».و ......
منبع: باشگاه خبرنگاران
انتهاي پيام/
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۷۹۴۴۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پایان کار ملیپوشان تفنگ ۱۰ متر/ نجمه خدمتی بیست و چهارم شد
به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از روابط عمومی فدراسیون تیراندازی، در چهارمین روز از جام جهانی در باکوی جمهوری آذربایجان و در تفنگ ۱۰ متر بانوان، فاطمه امینی با امتیاز ۶۲۹.۸ در جایگاه نوزدهم ایستاد. نجمه خدمتی نیز امتیاز ۶۲۹.۵ را ثبت کرد و در رده بیست و سوم قرار گرفت و شرمینه چهلامیرانی امتیاز ۶۲۸.۱ را کسب کرد.
برنامه روز پنجم این مسابقات به شرح زیر است:
دوشنبه، ۱۷ اردیبهشت:
مقدماتی تپانچه ۲۵ متر بانوان (سرعت) ساعت ۸:۳۰ (هانیه رستمیان و گلنوش سبقت الهی)
در تپانچه بادی هانیه رستمیان هجدهم، گلنوش سبقتاللهی پنجاه و هفتم و سجاد پورحسینی سی و سوم شدند. تیم ایران در میکس تپانچه (گلنوش سبقتاللهی و سجاد پورحسینی) در رده بیست و چهارم وتیمهای میکس تفنگ (شرمینه چهلامیرانی و امیرمحمد نکونام) نهم و تیم دیگر (فاطمه امینی و پوریا نوروزیان) سی و پنجم شدند.
کد خبر 6097481